دبیر دومین کنگره ملی شهدای غواص در یادداشتی به حواشی پیش‌آمده در برنامه افتتاحیه نمایشگاه‌های دانش‌آموزی پاسخ داد.
دبیر دومین کنگره ملی شهدای غواص در یادداشتی به حواشی پیش‌آمده در برنامه افتتاحیه نمایشگاه‌های دانش‌آموزی پاسخ داد.
به نام خالق هستی‌بخش
ادای احترام به کشته‌شدگان در جنگ‌ها در تمام دنیا مرسوم و به شیوه‌ها و برنامه‌های مختلفی برگزار می‌گردد و در تمام آنها اقشار مختلف مردم در سنین و موقعیت‌های گوناگون اجتماعی حضور می‌یابند. زنده نگه داشتن یاد و خاطره کسانی که شجاعانه پای در میدان جنگ نهادند تا از وطن دفاع کنند، امری لازم و ضروری است.
وطن تنها آب و خاک نیست. در واقع مجموعه‌ای از آیین‌ها، آداب و رسوم، فرهنگ‌ها و باورهای مشترک از اقوام و نسل‌های دور و نزدیک یک جامعه است که با نام وطن پیوندی ناگسستنی دارند.
چگونه می‌توان دم از وطن زد و نامی و یادی و یادبودی از قهرمانان آن نداشت؟
چگونه می‌توان دم از وطن زد و برای نسل آینده‌ای که یقیناً تنها وارثان این وطن خواهند بود توشه‌ای و میراثی که رنگ و بوی وطن داشته باشد را ارائه نکرد؟
داستان جنگ تحمیلی و رشادت‌ها و مظلومیت‌هایی که بر نسل جنگ گذشت چه کم دارد از یک میراث غنی تاریخی، فرهنگی و اجتماعی که می‌تواند پایه و اساسی ماندگار برای توسعه فرهنگ شجاعت، ایثار و از جان‌گذشتگی باشد؟
نسل فردا که چیزی از جنگ تحمیلی را شاهد نبوده چگونه می‌تواند به این باورها رسیده و بر حفظ و اشاعه آن در آینده اهتمام ورزد؟
در دومین کنگره ملی شهدای غواص کیش تمام تلاش ما این بود که با نسل آینده در ارتباط باشیم و نقش کوچکی در واگذاری این امانت به آیندگان داشته باشیم.
قطعاً و یقیناً می‌دانیم کاری که کردیم جای نقد و ایراد هم دارد و باز هم یقیناً می‌دانیم آنکس که مدعی کار بی‌نقص است حرف از کار نکرده می‌زند و تنها خالق بزرگ جهان هستی و آفریدگار یگانه است که کاری بی‌نقص و بی‌کاستی را به سرانجام رسانده و جهان آفرینش را با تمام شگفتی‌ها و ماورایش که ما هنوز چیزی از آن نمی‌دانیم این چنین استوار و منظم بنا نهاده است.
اما یادمان باشد که به جای نقد منصفانه دستخوش بازی‌های مغرضانه نباشیم و بر امواج رسانه‌هایی که خوب می‌دانیم به دنبال چه می‌گردند، سواری نکنیم.
نمایشگاه‌های دانش‌آموزی که با جدیت و تلاشی بی‌بدیل فعالیت‌های چشمگیر و ثمربخشی، چه در تولید محتوا و چه در امر آموزش در کنگره ملی شهدای غواص در آن رخ داد، یکی از دستآوردهای ماندگار این کنگره بود.
در بخشی از مراسم افتتاح آن توسط تعدادی از نوجوانان دانش‌آموز یک پرفورمنس (روایتگری نمادین با حرکات نمایشی) از بازگشت پیکرهای پاک جمعی از شهدای غواص به منظور ادای احترام به این شهیدان و یاد و خاطره آن روز و آن تشییع که همه می‌دانیم تمام ایران از کوچک و بزرگ تحت تاثیر آن بودند و از خاطر نمی‌برند، به اجرا گذاشته می‌شود. گروهی از دانش آموزان دختر که در آستانه سن نوجوانی و ورود به بلوغ فکری و اجتماعی هستند به شکل داوطلبانه و مشتاقانه نمادی از مراسم تشییع را با حمل نمایشی تابوت‌هایی مزین به پرچم جمهوری اسلامی اجرا می‌کنند. آنها به خوبی می‌دانند که این یک حرکت نمایشی است و این جعبه‌های مقوایی خالی تنها یک نماد است و چیزی در آن نیست. نوجوانان در این سن و سال در مرحله مواجهه و عبور از تخیل به واقعیت هستند و به خوبی عنصر خیال را در حرکات نمایشی می‌شناسند. اما این پرفورمنس یا حرکت نمادین و نمایشی اکنون دغدغه‌ای شده است برای به ظاهر دغدغه‌مندان نسل آینده وطن!
ظاهرا چشمان آنها نمی‌بیند موارد مختلف فرهنگی و اجتماعی که از هر سو انگشت به سمت نسل نوجوان و جوان ما گرفته‌اند و کاملاً حقیقت دارند و نمایشی نیستند و می‌توانند بنیان یک جامعه را متزلزل کنند. در چنین مواردی یا کور می‌شوند یا لال اما خوب بلدند از کاه کوه بسازند و از یک حرکت نمادین به منظور ارج نهادن به قهرمانان وطن داستان هزار و یک شب بنویسند.
دخترانی که در این برنامه حاضر شدند فقط گوشه کوچکی از یک حماسه بزرگ را به شکل نمایشی اجرا کردند. بدیهی است تاثیری که بر آنها خواهد گذاشت فقط برای دشمنان وطن خطرناک است. چرا که این نسل اگر بداند قهرمان واقعیش کیست و بداند که هویت دارد، افتخارات ملی دارد، فرهنگ ایثار و از جان گذشتگی دارد، آن وقت دیگر بازیچه دستان آنها نخواهد شد. او می‌داند که اگر به دنبال آزادی می‌گردد شرط اولش فهمیدن راه و رسم آزادگیست و انسانی که آزاده نیست هرگز مسیر آزادی را نخواهد یافت.
به شخصه وظیفه خود می‌دانم بر عزم و شعور و شجاعت این دختران ادای احترام کنم و در برابر قامت کوچکشان سر خم می‌کنم. بی‌شک این نسل، نسل امانتداریست و نخواهد گذاشت توهمات دشمنان جای حقیقت را برای آیندگان پر کند.
برای همه‌ی این عزیزان آرزوی سلامتی، بهروزی و آینده‌ای درخشان دارم.
بهرام عرب‌وند
دبیر اجرایی کنگره ملی شهدای غواص_ جزیره کیش
